Μεγάλος Αδελφός

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

Στέλνω εγκάρδιους χαιρετισμούς σε όσους συμμετέχουν στην VII Διάσκεψη "Rome MED Dialogues", που χρηματοδοτείται κάθε χρόνο από το ιταλικό Υπουργείο Εξωτερικών και Διεθνούς Συνεργασίας και από το Ινστιτούτο Διεθνών Πολιτικών Σπουδών, με σκοπό να επανεξετάσουν την παραδοσιακή προσέγγιση της περιοχής της Μεσογείου και να βρεθούν νέες και κοινές απαντήσεις στις σημαντικές προκλήσεις που θέτει.

Μολονότι τα μεγάλα βασίλεια και οι αυτοκρατορίες της περιοχής της Μεσογείου έχουν παρέλθει προ πολλού, το mare nostrum εξακολουθεί να έχει κεντρική γεωπολιτική σημασία στον παρόντα αιώνα. Η ίδια η Μεσόγειος είναι ένα σύνορο, ένας τόπος συνάντησης, για τις τρεις ηπείρους που λούζονται από τα νερά της, οι οποίες έτσι αγγίζουν η μία την άλλη και καλούνται σε ειρηνική συνύπαρξη.

Αυτή η διασύνδεση μας δείχνει, και όχι μόνο συμβολικά, ότι ολόκληρος ο πλανήτης μας είναι ένα μεγάλο κοινό σπίτι και ότι το πεπρωμένο οποιασδήποτε χώρας δεν είναι ανεξάρτητο από αυτό των άλλων. Ταυτόχρονα, η ίδια η έννοια της "ανεξαρτησίας" υφίσταται μια επικίνδυνη μεταβολή στο νόημά της. Ενώ στο παρελθόν σήμαινε τη νόμιμη διεκδίκηση της αυτονομίας σε σχέση με τις παρεμβάσεις και την κατοχή από ξένα κράτη, τώρα αρχίζει να σημαίνει "αδιαφορία" και "αδιαφορία" σε σχέση με την τύχη άλλων λαών. Η πολιτική και η διπλωματία πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους και να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψουν τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης από το να εκφυλιστεί σε... μια παγκοσμιοποίηση της αδιαφορίας!

Μια τέτοια δέσμευση είναι ακόμη πιο επείγουσα σήμερα, καθώς γίνεται όλο και πιο εμφανές -από την κλιματική αλλαγή μέχρι την πανδημία- ότι όχι μόνο τα κράτη αλλά και ολόκληρες ήπειροι δεν μπορούν να συνεχίσουν να αγνοούν ο ένας τον άλλον.

Αν αυτό ισχύει γενικά, ισχύει ακόμη περισσότερο στην περίπτωση της περιοχής της Μεσογείου. Οι τεράστιοι πόροι και οι δυνατότητες αυτής της θάλασσας απαιτούν μια νέα προσέγγιση, όχι ατομική και ιδιοτελή, αλλά ενοποιητική και κοινή από όλες τις χώρες, τόσες από όσες βρέχονται από αυτήν όσο και από εκείνες που δεν βρέχονται, ενώ με διάφορους τρόπους έχουν συμφέροντα στις μεσογειακές πολιτικές. Μια προσέγγιση ικανή να αμβλύνει τις πολλές περιφερειακές συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα στην επιφάνεια, στα βάθη και στις ακτές της θάλασσας, και στη συνέχεια, αυτή η προσέγγιση από τη θάλασσα, να επεκταθεί στις ηπείρους.

Μεταξύ των διαφόρων προβλημάτων που αφορούν τη Μεσόγειο - και απαιτούν μακρόπνοο πολιτικό όραμα - είναι το εξαιρετικά επείγον ζήτημα της μετανάστευσης, το οποίο ήταν πάντα κοντά στην καρδιά μου και μάλιστα αποτέλεσε το κίνητρο για την πρώτη μου αποστολική επίσκεψη, στο νησί της Λαμπεντούζα το 2013. Τα γεγονότα αυτών των τελευταίων ετών έδειξαν όλο και πιο ξεκάθαρα ότι η αποτελεσματική παρέμβαση μπορεί να προκύψει μόνο από μια συνδυασμένη προσπάθεια, η οποία δεν περιορίζεται στις παραμεθόριες χώρες, αλλά μοιράζεται με τις χώρες προέλευσης. Κανείς δεν πρέπει να μείνει μόνος του στη διαχείριση αυτού του τεράστιου προβλήματος. Ο καθένας πρέπει να αισθάνεται υπεύθυνος, γιατί στην πραγματικότητα όλοι είναι υπεύθυνοι, όπως μας υπενθυμίζει η ερώτηση του Θεού προς τον Κάιν στις πρώτες σελίδες της Βίβλου: «Πού είναι ο αδελφός σου;» (πρβλ. Γεν. 4:9).

Το μεταναστευτικό ζήτημα καταδεικνύει για άλλη μια φορά ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους. Μας υπενθυμίζει επίσης ότι οποιαδήποτε σταθερή λύση απαιτεί μια προσέγγιση ικανή να λάβει υπόψη της τις πολλαπλές πτυχές του. Οι συζητήσεις που θα διεξαχθούν κατά τη διάρκεια αυτής της Διάσκεψης θα μπορέσουν να ρίξουν περισσότερο φως σε αυτές.

Θα ήθελα επίσης να σημειώσω ότι η Μεσόγειος βρίσκεται στο επίκεντρο της συνεχούς προσοχής της Εκκλησίας. Αυτές ακριβώς τις ημέρες του Συνεδρίου σας, θα πραγματοποιήσω ένα αποστολικό ταξίδι στην Κύπρο και την Ελλάδα. Θα ήθελα να θυμίσω τη γόνιμη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στο Μπάρι με θέμα "Η Μεσόγειος ως σύνορο της ειρήνης", η οποία διοργανώθηκε από τη Διάσκεψη των Ιταλών Επισκόπων και στην οποία συμμετείχαν Επίσκοποι από είκοσι και πλέον χώρες που ανήκουν στο mare nostrum. Τη συνάντηση αυτή θα ακολουθήσει άλλη μία το επόμενο έτος στη Φλωρεντία, η οποία βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο του σχεδιασμού.

Ελπίζω ότι αυτές οι εκκλησιαστικές εκδηλώσεις, καθώς και οι εργασίες του δικού σας συνεδρίου για τη Μεσόγειο, μπορούν να αντλήσουν έμπνευση από τις "Μεσογειακές Συζητήσεις" που διοργάνωσε ο Giorgio La Pira στις δεκαετίες του 50 και 60 του περασμένου αιώνα.  Χάρη στην ανάπτυξη μιας πολιτικής διαλόγου, οι απέναντι όχθες της θάλασσας ήρθαν πιο κοντά γύρω από αυτό που ο La Pira θεωρούσε, από την άποψη της πίστης, ως "μια μεγάλη θάλασσα της Τιβεριάδας".

Με αυτή την ελπίδα, εύχομαι σε όλους σας μια γόνιμη συνάντηση και, μαζί με τη διαβεβαίωση των προσευχών μου, επικαλούμαι πάνω σας την ευλογία του Θεού.

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

Βατικανό, 20 Νοεμβρίου 2021

» Αίθουσα Consistory Παρασκευή, 19 Νοεμβρίου 2021

Σεβασμιώτατε, Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές!

Έχω τη χαρά να σας καλωσορίσω όλους, συγκεντρωμένους εδώ από πολλά μέρη του κόσμου, παρά τις δυσκολίες λόγω της πανδημίας, για να παρακολουθήσετε το διεθνές συνέδριο «Εξάλειψη της παιδικής εργασίας, χτίζοντας ένα καλύτερο μέλλον», που θα πραγματοποιηθεί σήμερα το απόγευμα στο Διεύθυνση Προώθησης Ολοκληρωμένης Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Η μάστιγα της κακοποίησης της παιδικής εργασίας, για την οποία συλλογίζεστε σήμερα, έχει ιδιαίτερη σημασία για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας μας. Ο τρόπος με τον οποίο σχετιζόμαστε με τα παιδιά, ο βαθμός στον οποίο σεβόμαστε την έμφυτη ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους, εκφράζει τι είδους ενήλικες είμαστε και θέλουμε να είμαστε και τι είδους κοινωνία θέλουμε να οικοδομήσουμε.

Με τη Xάρη του Θεού και χάριν στο έργο πολλών, έχουμε πλέον εμβόλια που μας προστατεύουν από τον COVID-19. Φέρνουν την ελπίδα για τον τερματισμό της πανδημίας, αλλά μόνο εάν γίνουν διαθέσιμα σε όλους και εάν συνεργαστούμε μεταξύ μας.

Η τρομερή πανδημία του κοροναϊού έχει προκαλέσει ασθένεια, θάνατο και πόνο σε ολόκληρο τον κόσμο. Είθε ο Θεός να μας δώσει τη χάρη να την αντιμετωπίσουμε με τη δύναμη της πίστης, διασφαλίζοντας ότι τα εμβόλια θα είναι διαθέσιμα για όλους, ώστε να μπορούμε όλοι να ανοσοποιηθούμε.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές και αγαπητοί ιταλοί νέοι, καλημέρα!

Σήμερα, ο Άγιος Απόστολος Παύλος απευθύνει μια επείγουσα πρόσκληση προς εμάς: «Μη θλίβετε το Άγιο Πνεύμα του Θεού, το οποίο αποτελεί την σφραγίδα του Θεού πάνω σας, ως εγγύηση ότι θα ‘ρθει η ημέρα της λύτρωσης" (Εφεσ. 4, 30).

Αλλά αναρωτιέμαι; Πώς θλίβεται το Άγιο Πνεύμα; Όλοι εμείς το δεχθήκαμε στο Βάπτισμα και στο Χρίσμα. Για να μην θλίβουμε το Άγιο Πνεύμα, είναι απαραίτητο να ζούμε με συνέπεια στις υποσχέσεις του Βαπτίσματος, που ανανεώνονται στο Χρίσμα. Και αυτό με συνεπή τρόπο, όχι με υποκρισία! Μην το ξεχνάτε, ο χριστιανός δεν μπορεί να είναι υποκριτής, πρέπει να ζει με συνεπή τρόπο.

O Πάπας Φραγκίσκος το Σάββατο σύνεστησε στους νέους Eλβετούς φρουρούς:

α. να μεγαλώσουν στη πίστη

β. να βιώσουν την οικουμενικότητα της Εκκλησίας και

γ. να ζήσουν με αδελφοσύνη.   

Κοινή διακήρυξη της Αυτού Αγιότητος Βαρθολομαίου, Οικουμενικού

Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως,

Της Αυτού Μακαριότητος Ιερωνύμου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος του Αγίου Πατρός Φγαγκίσκου

                            Στρατόπεδο προσφύγων Μόριας, Λέσβος

                                         Σάββατο, 16 Απριλίου 2016

Από κοινού Διακήρυξη

Εμείς, ο Πάπας Φραγκίσκος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, συναντηθήκαμε στην ελληνική νήσο της Λέσβου για να δείξουμε τη βαθιά μας έγνοια μπροστά στην τραγική κατάσταση των πολυάριθμων προσφύγων, μεταναστών και αιτούντων άσυλο που ήρθαν στην  Ευρώπη διωγμένοι από συγκρουσιακές καταστάσεις και, σε πολλές περιπτώσεις, από απειλές της επιβίωσής τους. Η παγκόσμια γνώμη δεν μπορεί να αγνοεί τη γιγαντιαία ανθρωπιστική κρίση που προκλήθηκε από την εξάπλωση των ενόπλων βιαιοτήτων και διενέξεων, από τον διωγμό και τον εκτοπισμό θρησκευτικών και εθνικών μειονοτήτων  όπως και από τον ξεριζωμό οικογενειών από τις εστίες τους, λόγω ασκήσεως βίας εναντίον της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους όπως και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και των ελευθεριών τους.

Ο π. Ρανιέρο Κανταλαμέσσα κηρύττει στη Γενική Σύνοδο

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Ο Ομιλητής του παπικού οίκου, π. Ρανιέρο Κανταλαμέσσα, κήρυξε στη Γενική Σύνοδο της Εκκλησίας της Αγγλίας στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ.

Στην ομιλία του ο π. Ρανιέρο έκανε μια φλογερή έκκληση για ενότητα μεταξύ χριστιανών, παροτρύνοντας τους πιστούς να μην παραμένουν ‘‘αιχμάλωτοι του παρελθόντος’’ προσπαθώντας να καθιερώσουν τα σωστά και τα λάθη ο ένας του άλλου.

Βρισκόμαστε στο στάδιο Madinson Square Garden, ένα μέρος συνώνυμο μ’ αυτήν την πόλη. Αποτελεί το μέρος όπου συντελούνται σημαντικά αθλητικά, καλλιτεχνικά και μουσικά δρώμενα που προσελκύουν ανθρώπους όχι μόνο από αυτή την πόλη αλλά και από ολόκληρο τον κόσμο. Σε αυτό το μέρος που αντιπροσωπεύει και την ποικιλία και τα κοινά ενδιαφέροντα τόσων πολλών διαφορετικών ανθρώπων, ακούμε τα εξής λόγια: «Οι άνθρωποι που περπάτησαν στο σκοτάδι είδαν ένα εκπληκτικό και λαμπρό φως» (Ησαΐας 9, 1). Οι άνθρωποι που περπάτησαν, συνεπαρμένοι από τις δραστηριότητες τους και την καθημερινότητα τους, με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους, με τις ανησυχίες και τις προσδοκίες τους, έχουν δει ένα εκπληκτικό και λαμπρό φως. Οι άνθρωποι που περπάτησαν, με όλες τις χαρές και τις ελπίδες τους, με τις απογοητεύσεις και τις λύπες τους, έχουν δει ένα εκπληκτικό και λαμπρό φως.

 ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ-ΠΑΤΕΡΑ

 ΓΙΑ ΤΗΝ 29η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ

 ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ 

Το θέμα της οικογένειας βρίσκεται στο Κέντρο ενός εκκλησιαστικού στοχασμού σε βάθος και μιας συνοδικής διαδικασίας που περιέχει δύο συνόδους, μία έκτακτη - που τώρα μόλις τελέσθηκε – και μία σύνοδο τακτική που ορίσθηκε για τον προσεχή Οκτώβριο.  Μέσα σ’ αυτή τη συνάφεια, θεώρησα πρόσφορο η οικογένεια να είναι το σημείο αναφοράς του θέματος της προσεχούς παγκόσμιας Ημέρας των κοινωνικών επικοινωνιών. Η οικογένεια άλλωστε είναι ο πρώτος τόπος όπου μαθαίνουμε να επικοινωνούμε. Η επιστροφή μας σ’ αυτή την πρωταρχική στιγμή μπορεί να μας βοηθήσει τόσο να καταστήσουμε την επικοινωνία πιο αυθεντική και πιο ανθρώπινη όσο και να αντιμετωπίσουμε την οικογένεια από μια καινούργια οπτική.

Στο τέλος της προ των Χριστουγέννων περιόδου, συναντιόμαστε για τις παραδοσιακές ευχές. Σε μερικές μέρες θα έχουμε τη χαρά να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα· το γεγονός ότι ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να σώσει τους ανθρώπους· τη φανέρωση της αγάπης του Θεού που δεν αρκείται να μας δώσει απλώς κάτι ή να μας στείλει κάποιο μήνυμα ή κάποιους αγγελιαφόρους, αλλά μας προσφέρεται ο ίδιος· το μυστήριο του Θεού που παίρνει πάνω του την ανθρώπινη κατάσταση και τις αμαρτίες μας για να μας αποκαλύψει τη δική του θεϊκή Ζωή, την απέραντη χάρη του και τη δωρεάν συγγνώμη του. Είναι η συνάντησή μας με τον Θεό που γεννιέται μέσα στη φτώχεια του σπηλαίου της Βηθλεέμ για να μας διδάξει τη δύναμη της ταπεινοσύνης. Τα Χριστούγεννα, πράγματι, είναι και η γιορτή του φωτός που το δέχονται όχι οι «εκλεκτοί», αλλά οι φτωχοί  και οι απλοί που περίμεναν τη σωτηρία του Κυρίου.

Με την ευκαιρία της 22ης Παγκόσμιας Ημέρας του Ασθενούς της οποίας το θέμα φέτος είναι  Πίστη και αγάπη, απευθύνομαι στους αρρώστους και σε όλους εκείνους που τους συμπαραστέκονται και τους φροντίζουν. Η Εκκλησία αναγνωρίζει στο πρόσωπό σας, αγαπητοί ασθενείς, μια ειδική παρουσία του πάσχοντος Χριστού. Και να πώς : πλάι στον πόνο μας, ή καλύτερα, μέσα στον πόνο μας, υπάρχει ο πόνος του Ιησού που σηκώνει μαζί μας το φορτίο αυτού του πόνου και μας αποκαλύπτει το νόημά του. Όταν ο Υιός του Θεού ανέβηκε στον σταυρό, κατάργησε τη μοναξιά του πόνου και φώτισε το σκοτάδι του. Έτσι βρισκόμαστε μπροστά στο μυστήριο της αγάπης του Θεού για μας, που μας δίνει ελπίδα και θάρρος : ελπίδα, γιατί μέσα στο σχέδιο της αγάπης του Θεού, η νύχτα της οδύνης οδηγεί επίσης στο αναστάσιμο φως ·  και θάρρος, ώστε ν’ αντιμετωπίζουμε κάθε αντιξοότητα  συντροφευμένοι από αυτόν, ενωμένοι μαζί του.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή και αγία γιορτή του Πάσχα !

Το άγγελμα του αγγέλου στις γυναίκες αντηχεί στην απλωμένη σε όλο τον κόσμο Εκκλησία : «Εσείς, μη φοβάστε ! Ξέρω ότι γυρεύετε τον Ιησού, τον Εσταυρωμένο. Δεν είναι εδώ, αναστήθηκε... ελάτε να δείτε τον τόπο όπου τον είχαν αποθέσει» (Μτ 28, 5-6).

Αυτό είναι το αποκορύφωμα του Ευαγγελίου, αυτό είναι το κατ’ εξοχήν Καλό Νέο : ο Ιησούς, ο Εσταυρωμένος, αναστήθηκε ! Αυτό το γεγονός βρίσκεται στη βάση της πίστης και της ελπίδας μας : αν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί, ο Χριστιανισμός θα έχανε την αξία του· όλη η αποστολή της Εκκλησίας θα ήταν αδειασμένη από την ορμή της, γιατί από εκεί αυτή η ορμή ξεκίνησε και ξεκινάει και πάλι πάντα. Αυτό είναι το μήνυμα που φέρνουν οι χριστιανοί στον κόσμο : ο Ιησούς, η σαρκωμένη αγάπη, πέθανε πάνω στον σταυρό για τις αμαρτίες μας, αλλά ο Θεός Πατέρας τον ανάστησε και τον έκανε Κύριο της ζωής και του θανάτου. Στο πρόσωπο του Ιησού, η Αγάπη νίκησε το μίσος, η ευσπλαχνία την αμαρτία, το καλό νίκησε το κακό, η αλήθεια το ψέμα, η ζωή τον θάνατο.